طراحی حسگر یون مس با استفاده از خمیر کربن اصلاح شده با شبکه سیلیکا سل ژل، لیگاند n-استیل-l-سیستئین و نانو ذرات طلا و مطالعه واندازه گیری الکتروشیمیایی داروی مرکاپتوپورین با استفاده از الکترود خمیر کربن اصلاح شده با نانو ذرات طلا

در بخش اول این پایان نامه الکترود خمیر کربن اصلاح شده توسط شبکه سلیکا سل ژل و لیگاند n-استیل-l- سیستیین برای اندازه گیری پتانسیومتری یون مس تهیه و اثر افزایش نانو ذرات طلا به خیر کربن بر روی رفتار پتانسیومتری الکترود ساخته شده بررسی شد. ابتدا نسبت اجزا خمیر کربن جهت بهبود در شیب، گستره خطی و حد تشخیص الکترود بهینه شد. الکترود خمیر کربن اصلاح شده با سل ژل و لیگان n-استیل-l-سیستیین با نسبت ازجاء بهینه، در گستره غلظتی 4/1 ضربدر ده به توان منفی هفت تا 4/2 ضربدر ده به توان منفی دو مولار از یون مس (ii) پاسخ نرنستی با شیب 1/30+-4/0 mv/dec و حد تشخیص 6/6 ضربدر ده به توان منفی هشت مولار و زمان پاسخ 10 ثانیه از خود نشان داد. سپس با افزایش نانو ذرات طلا به خمیر کربن که قابلیت برهمکنش با گروه های -sh موجود در شبکه سل ژل و لیگاند را دارند، رفتار الکتروشیمیایی الکترود مورد نظر بررسی شد. الکترود اصلاح شده با نانو ذرات طلای خود سامان یافته بر روی سل ژل و لیگاند n-استیل-l-سیستیین در گستره غلظتی 4/1 ضربدر ده به توان منفی شش تا 4/4 ضربدر ده به توان منفی دو مولار از یون مس (ii) پاسخ نرنستی با شیب 1/29+-3/0 mv/dec و حد تشخیص 3/6 ضربدر ده به توان منفی هفت مولار و زمان پاسخ 5 ثانیه از خود نشان داد. در بخش دوم این پژوهش، الکترود خمیر کربن اصلاح شده توسط نانو ذرات طلا برای اندازه گیری و بررسی رفتار الکتروشیمیایی مرکاپتوپورین مورد استفاده قرار گرفت. با توجه به رفتار جذبی دارو مرکاپتوپورین بر روی الکترود اصلاح شده، روش ولتامتری عریان سازی برای این منظور در نظر گرفته شد. مکانیسم رفتار الکتروشیمیایی این ترکیب در سطح الکترود اصلاح شده با نانو ذرات طلا با بررسی اثر سرعت روبش و ph بر روی پاسخ های ولتامتری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج این مطالعات نشان دادند که نانو ذرات طلا با افزایش سطح موثر الکترود اصلاح شده، نقش موثری در بهبود جریان پیک اکسایش مرکاپتوپورین داشتند. گستره خطی غلظت 01/0 تا 2 میکرو مولار و حد تشخیص 5/1 نانو مولار برای مرکاپتوپورین در اندازه گیری های ولتامتری عریان سازی به دست آمد. در پایان کاربردهای عملی این روش در تعیین مقدار مرکاپتوپورین در نمونه های دارویی مورد بررسی قرار گرفت.